Πρακτικές Κοινωνικοποίησης των Γονέων
Μυρτώ Αγγελοπούλου – Τμήμα Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Η οικογένεια είναι πρωταρχικής σπουδαιότητας για τη συναισθηματική ανάπτυξη και την κοινωνικοποίηση των παιδιών. Οι γονείς υιοθετούν πρακτικές 
ανατροφής ανάλογα με το πολιτισμικό πλαίσιο προέλευσης, ώστε να επιτύχουν στις προσδοκίες τις οποίες έχουν διαμορφώσει για την ανάπτυξη των παιδιών τους.
Οι νέες γενιές μεταναστών μεταβολίζουν τις πρακτικές κοινωνικοποίησης της χώρας καταγωγής και της χώρας διαμονής, συνεισφέροντας σε αλλαγές μέσα από τη διεργασία της επιπολιτισμοποίησης. Παράλληλα, το παιδί ενός μεικτού γάμου τοποθετείται στο μέσο δύο πολιτισμικών σημείων αναφοράς ως προς τις μεθόδους διαπαιδαγώγησης.
Στην παρούσα έρευνα τα παραπάνω ζητήματα μελετήθηκαν με την ποιοτική μέθοδο των ομάδων εστίασης (focus groups). Τρεις ομάδες εστίασης ενηλίκων πραγματοποιήθηκαν, η πρώτη ελληνικής καταγωγής, η δεύτερη αλβανικής καταγωγής και η τρίτη μεικτής καταγωγής, με στόχο να περιγράψουν τις πρακτικές ανατροφής των γονέων τους.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν τη σημασία του πολιτισμού στις γονικές 
πρακτικές και των διεργασιών επιπολιτισμοποίησης στην αλλαγή αυτών και κατ’ επέκταση στην εύρεση σημείου επαφής με τη νέα κουλτούρα στη χώρα υποδοχής. Έδειξαν ακόμη ότι τα θέματα που διαπραγματεύονται οι γονείς με τα παιδιά μπορεί να είναι καθολικής φύσεως, να εξαρτώνται από ιδιοσυγκρασιακούς παράγοντες, αλλά και από το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού. Τα παιδιά μεικτών γάμων φάνηκαν να βιώνουν τη διαπολιτισμική ανατροφή.
Μέσα από τα ευρήματα της παρούσας μελέτης θα επιχειρήσουμε να 
κατανοήσουμε τις πρακτικές κοινωνικοποίησης, λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ (ιστορικό, πολιτικό, θρησκευτικό) της χώρας προέλευσης, ώστε να εξαγάγουμε συμπεράσματα για προγράμματα παρέμβασης αλλαγής στάσεων των γηγενών και των μεταναστευτικών πληθυσμών, αλλά και προγράμματα πρόληψης και παρέμβασης στο σχολικό πλαίσιο.